Βιντσάιντ, Μπέρνχαρντ

(Bernhard Windscheid, Ντίσελντορφ 1817 – Λειψία 1892).Γερμανός νομικός. Έκτακτος καθηγητής του ρωμαϊκού δικαίου στη Βόνη το 1847, κατέλαβε το ίδιο έτος την έδρα επίσης του ρωμαϊκού δικαίου στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας, και κατόπιν στα πανεπιστήμια του Γκράιφσβαλντ (1852), του Μονάχου (1857), της Χαϊδελβέργης (1871) και τέλος της Λειψίας, όπου δίδαξε από το 1874 έως τον θάνατό του. Τελευταίος μεγάλος εκπρόσωπος της γερμανικής ιστορικής σχολής του δικαίου, ο Β. είναι συγγραφέας του θεμελιώδους έργου Πραγματεία του Δικαίου των Πανδεκτών (1862-70) που άσκησε πολύ μεγάλη επίδραση στη γερμανική νομοθεσία και στη μελέτη του ρωμαϊκού δικαίου στη Γερμανία και σε άλλες χώρες, ειδικά στην Ελλάδα όπου έγιναν τμηματικές μεταφράσεις του έργου του Β. (Γενικές αρχές, Ν. Δημαράς, 1882, Κληρονομικό και Οικογενειακό δίκαιο, K. Πολυγένης) καθώς και μετάφραση του όλου συστήματος από τον Α. Αργυρό (1901-3).